ارتباط جهت گیری زنجیره تامین با خرید سازمانی مؤثر به وسیله روش های مدیریت ارتباط با عرضه کننده

با توجه به اینکه ارتباط با زنجیره تأمین بالا دستی، از طریق خرید صورت می پذیرد لذا خرید نقش حیاتی ایفا می کند و از آنجا که مبالغ زیادی از وجوه سازمان را به خود اختصاص می دهند بنابراین نیازمند به دست و اطلاعات بیشتری می باشد. از آنجایی که ارتباط اعضای زنجیره تأمین با یکدیگر و در یک روش هماهنگی و با همکاری و ارتباط کامل اطلاعاتی، موجب جریان سریع اطلاعات و ارتباطات در میان اعضا می شود آن ها را قادر می سازد که زنجیره عرضه با کارایی بالا را ایجاد کنند و در نهایت خرید مؤثر داشته باشند، بنابراین این پژوهش به دنبال بررسی ارتباط جهت گیری زنجیره تأمین با اثربخشی خرید سازمانی به وسیله روش های مدیریت ارتباط با عرضه کننده می باشد. جامعه آماری این پژوهش شرکت های تولیدی تأمین کننده کالا و تجهیزات شرکت پتروشیمی بوعلی سینا هستند. روش تحقیق به لحاظ جمع آوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی ، مقطعی است و با استفاده از ابزار پرسش نامه مورد آزمون قرار گرفته است. مفاهیم اصلی مورد استفاده در مدل شامل جهت گیری زنجیره تامین، مدیریت ارتباط با عرضه کننده، اثربخشی خرید سازمانی می باشند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون های مدلسازی مسیری کمترین مجذور مربعات به منظور بررسی ارتباط بین متغیرهای استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که زنجیره تأمین بر دو متغیر مدیریت ارتباط با عرضه کننده و خرید سازمانی مقصر تأثیرگذار است، همچنین تأثیر متغیر مدیریت ارتباط با عرضه کننده اصلی در خرید سازمانی سنجیده شد که نتایج حاکی از تأثیر گذاری معنادار بوده است.

Keywords:

جهت زنجیره تأمین , مدیریت ارتباط با عرضه کننده , اثربخشی خرید سازمانی