تاثیر جهت گیری زنجیره تأمین بر اثر بخشی خرید سازمانی شرکت های تأمین کننده شرکت پتروشیمی بوعلی سینا به واسطه مدیریت ارتباط با عرضه کننده

زنجیره تامین به عنوان یک شبکه از فرایندهای بالادستی (تأمین کنندگان، عرضه کنندگان) و فرایندهای داخلی (بخش های تولیدی و مرتبط با هم سازمان) و نیز فرآیندهای پایین دستی (عمده فروش آن، مشتریان) می باشد. که جهت گیری یک زنجیره تأمین تمامی اعضای زنجیره تمیم را جهت دستیابی به مزیت رقابتی در بازار را به هم پیوند می زند. یکی از عناصر اساسی در تداوم زنجیره تأمین هزینه می باشد و از آنجا که انجام خرید سازمانی، بودجه های هنگفتی را در سازمان های تولیدی به خود اختصاص می دهد، لذا چنین تصمیماتی نیازمند دقت و اطلاعات کامل می باشد. از سوی دیگر جهت تعامل تأمین کنندگان و مشتریان (در قالب زنجیره تأمین ) با یکدیگر و در یک ارتباط بلندمدت همراه با تبادل اطلاعات و خواسته های مورد نیاز یک زنجیره تأمین و همچنین جریان سریع اطلاعات و ارتباطات در میان ارکان زنجیره ای و حفظ روابط مؤثر بین اعضای زنجیر، نیاز به داشتن مدیریت صحیح روابط در زنجیره تأمین می باشد. که زنجیره عرضه بسیار کارایی را ایجاد کنند و در نهایت خرید اثربخش از منابع مورد تأیید را در بر داشته که موجب تولید محصولات و خدمات با کیفیت برای مشتریان بود که وفاداری مشتریان و ایجاد تردید برای برند سازمانی و در نهایت به سود دهی شرکت منجر شود این درحالی است که تحقیقات کمی در زمینه اینکه جهت گیری زنجیر به تأمین را چگونه می توان بکار برد تا بر اثربخشی خرید سازمانی اثر گذارد، صورت گرفته است، بنابراین این تحقیق به دنبال ارزیابی تأثیر جهت گیری زنجیره تأمین بر اثربخشی خرید سازمانی به واسطه شیوه های مدیریت ارتباط با عرضه کننده اصلی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شرکت های تولیدی تأمین کننده کالا و تجهیزات شرکت پتروشیمی بوعلی سینا هستند. روش تحقیق به لحاظ جمع آوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی است و با استفاده از ابزار پرسش نامه مورد آزمون قرار گرفته است. مفاهیم اصلی مورد استفاده در مدل شامل جهت گیری زنجیره تأمین، مدیریت ارتباط با عرضه کننده اصلی، اثربخشی خرید سازمانی و سوددهی شرکت می باشند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از آزمون های مدل سازی مسیری PLS به کمک نرم افزار SmartPLS-2/0 به منظور بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که جهت گیری زنجیره تأمین و دو متغیر مدیریت ارتباط با عرضه کننده اصلی اثربخشی خرید سازمانی اثرگذار است، همچنین تأثیر متغیر مدیریت ارتباط با عرضه کننده اصلی بر اثربخشی خرید سازمانی سنجیده شد که نتایج حاکی از تأثیر گذاری معنادار بوده است و در نهایت تأثیر اثربخشی خرید سازمانی فرسودگی شرکت معنادار بود و مورد تأیید قرار گرفته است.