تأثیر ساختار مالکیت بر سیاست تقسیم سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از پژوهش حاضر فراهم آوردن شواهدی در ارتباط با تأثیر ساختار مالکیت بر سیاست تقسیم سود می باشد. در سالیان اخیر هم زمان با معرفی هزینه نمایندگی به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر خط مشی تقسیم سود، توجه بسیاری از صاحب نظران مالی و اقتصادی به ساختار مالکیت به عنوان یکی از مهم ترین مؤلفه های مؤثر بر هزینه های نمایندگی معطوف گشت. در تحقیق حاضر، ساختار مالکیت از دو جنبه پراکندگی و تمرکز مالکیت مورد بررسی قرار می گیرد. فرضیه کلی تحقیق این است که رابطه معناداری بین تمرکز یا پراکندگی در ساختار مالکیت و سیاست تقسیم سود شرکت ها وجود دارد. نمونه آماری پژوهش شامل 86 شرکت در دوره چهار ساله 1٬389 - 1٬393 می باشد. تحلیل داده ها در دو بخش توصیفی و آمار تحلیلی انجام گرفته است. در بخش آمار توصیفی با استفاده از شاخص های پراکندگی و مرکزی شکل توزیع داده ها بر سری شده است و از این جهت با توزیع نرمال مقایسه گردیده است. در بخش تحلیلی با استفاده از تحلیل پانلی برازش و آزمون پارامترهای مدل انجام گرفته است. قبل از برآورد مدل ها پیش فرض های مدل از جمله نرمال بودن، خطی بودن، نداشتن نقاط پرت با استفاده از آزمون ها و ابزارهای مناسب کنترل شده است. همچنین و دست برآورد مدل ها، همسانی واریانس و نداشتن خودهمبستگی آزمون شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که رابطه معنادار و مثبتی بین تمرکز بر مالکیت و نسبت پرداخت سود نقد و رابطه منفی و غیر معنادار بین حجم سهام شناور آزاد و نسبت پرداخت سود سهام وجود دارد.

Keywords:

سهام دار عمده , سهام شناور آزاد , تمرکز مالکیت , حاکمیت شرکتی , نسبت پرداخت سود سهام