محمد تقی پور - دانشجوی دکترای مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مجتبی نخبه فلاح - معاون آموزشی، موسسه غیرانتفاعی آبا، آبیک قزوین
دلارام دخانچی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، موسسه غیرانتفاعی آبا، آبیک قزوین

در عصر حاضر افزایش رقابت و پیچیدگی در فضای کسب و کار و تغییرات سریع تکنولوژیکی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی به طور فزاینده ای سازمان ها را تحت تأثیر قرار داده است به طوری که سازمان ها نیاز دارد به مزار سازگاری با محیط خود به موضوع رهبری به عنوان پدیده ای ارزشمند بنگرند. لذا سازمان ها برای حفظ بقای خود با چالش های نوینی مواجه هستند که یکی از راهکارهای برون رفت از این چالش ها توسل به رهبری تحول آفرین می باشد. ظهور رهبری تحول آفرین بر سازمان راه گشایی برای مقابله با ناپایداری های شدید محیطی، تطبیق سازمان با تغییرات و شرایط پیش بینی نشده، ایجاد فضای نوآوری، بهبود و اصلاح فرهنگ سازمانی می باشد. در این پژوهش، محقق بر آنست تا با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی جامع تحقیقات انجام شده، ضمن تشریح رهبری تحول آفرین، به بررسی تأثیر سبک رهبری تحول آفرین به عنوان عامل مؤثر بر بهبود فرهنگ و نوآوری سازمانی بپردازد. نتایج این تحقیق حاکی از آنست که سازمان ها با توسعه رهبری تحول آفرین، موجبات تغییر در فرهنگ و خلق نوآوری در درون سازمان را فراهم می نمایند و در نهایت سبب ایجاد تحولات اساسی در سازمان می شوند.

رهبری، تحول آفرین، فرهنگ سازمانی، نوآوری سازمانی