بررسی تأثیر اجرای حسابرسی ضمنی بر کاهش تخلفات دستگاه های اجرایی

حسابرسی ضمنی شیوه جدیدی در انجام وظایف دیوان محاسبات کشور است که بر نحوه اجرای بودجه جاری تکیه دارد و هر سه ماه یکبار تهیه و به مجلس شورای اسلامی و برخی از مسئولان اجرایی ارائه می شود. این شیوه مستند به ماده یک قانون دیوان است که نظارت مستمر مالی را برای پاسداری از بیت المال لازم شمرده است. هدف: بررسی تأثیر اجرای حسابرسی ضمنی بر کاهش تخلفات دستگاه های اجرایی و در تعقیب عوامل از قبیل حضور فیزیکی حسابرس، دانش و تجربه حسابرس، نحوه اجرای عملیات حسابرسی، حسابرسی به هنگام و شناخت حسابرس از سیستم کنترل داخلی مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرای غیاثی - استقرایی است جامعه آماری مورد بررسی حسابرسان که دیوان محاسبات کشور، مدیران مالی و ذیحسابان دستگاه های اجرایی بود که تعداد 450 نفر به عنوان نمونه تعیین و به صورت تصادفی ساده انتخاب شده و از طریق پرسش نامه مورد سنجش قرار گرفته اند. یافته های پژوهش و نتیجه گیری: تمامی فرضیات فریبا سطح اطمینان 95% مورد تأیید قرار گرفت همچنین در مقایسه میانگین رتبه ای فرضیات در پی، فرضیه سوم با عنوان نحوه اجرای عملیات حسابرسی زمین در طی سال مالی بیشترین تأثیر بر کاهش تخلفات دستگاه های اجرایی داشته است که علت آن مرتبط بودن سؤالات این فرضیه با اجرای صحیح فرایند حسابرسی ضمنی می باشد. نتایج حاصل از پاسخ های ارائه شده پس از جمع آوری، جمع بندی و تحلیل داده ها بیانگر تأیید هدف محقق می باشد. بنابراین در جهت کاهش تخلفات دستگاه های اجرایی، توصیه می گردد حسابرسان زمین در طی سال مالی توسط دیوان محاسبات کشور استمرار یابد.

Keywords:

تخلف , حسابرسی ضمنی , حسابرسی به هنگام