علی دشتی شفیعی - دکترای معماری و فوق تخصص شهرسازی از دانشگاه معماری و شهرسازی ونیز آیتالیا 1355 استاد یار و مدیر گروه معماری و شهرسازی دانشگاه شمال
رقیه فتحی - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه اصفهان مربی معماری و شهرسازی دانشگاه شمال
زهرا قدیری - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه شمال آمل

پیاده روی یکی از پایدار ترین روش های حمل و نقل بوده و میتواند از جنبه های مختلف کالبدی، اجتماعی، زیست محیطی، فرهنگی،اقتصادی و سیاسی سبب توسعه پایدار شهر ها گردد. بطور یقین، بهسازی و نوسازی پیاده رو هاابه تنهایی شهر ها را پیاده مدارنخواهد ساخت. همچنین با توجه به نقش و اهمیت پیاده رو ها در محیط شهری و با عنایات باه اهمیات مساایل ایمنی، بهداشتی و محیط زیستی فضا های شهری، ایجاد و توسعه ساختارهای مناسب برای حفظ و گسترش سلامتی، دستیابی به ایمنی های لازم و جلوگیری از اسیب های انی بهداشتی و زیست محیطی در راستای بهبود کیفیت حیات اجتماعی این فضاها، اجتنابناپذیر است دراین پژوهش سعی شده است تا با استفاده از روش توصیفی_ تحلیلی، شاخص های ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE) در پیاده روی های شهری تحلیل و موشکافی گردد، تا به کمک دستاوردهای این تحقیق بتوان مدیران و طراحان شهری را در ایجااد فضاهای مطلوب جهت پیاده روی شهروندان در امنیت و اسایش هرچه بیشتر یاری نمود

توسعه پایدار، پیاده رو، بهداشت، ایمنی، محیط زیست، HSE