محمد اکبرپور - استایار دانشکده ادبیات و علوم انسانی گروه جغرافیا دانشگاه رازی
مجتبی نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پایدار روستایی، دانشگاه رازی

امروزه نوآوری های متنوع و مختلفی به محیط های روستایی راه پیدا کرده اند که فناوری اطلاعات و ارتباطات را می توان از جمله این نوآوری هادانست. مقاله حاضر سعی دارد نقش و جایگاه فن آوری اطلاعات و ارتباطات ) ICT (را در فرایند توسعه روستایی نشان دهد. دیدگاه غالب در این مقاله،دیدگاه سیستمی و جغرافیایی به روستا و توسعه روستایی است. در ارائه و تدوین مقاله از دو روش کتابخانه ای برای گردآوری اطلاعات و روش توصیفیوتحلیلی برای یافتن نتایج استفاده شده است. بدلیل انزوای جغرافیایی و همچنین پراکندگی بیش از حد روستاها، نسبت به شهرها از جریانات اقتصادیو اجتماعی به دور مانده اند. به همین دلیل جهت کاهش فاصله دیجیتالی شهر وروستا، ارتقای سطح زندگی آنها، افزایش خدمات رسانی و در نهایت توسعه همه جانبه روستاها، گسترش ICT در نواحی روستایی راهکار مناسبی می باشد. بنابراین در سطوح روستایی فن آوری اطلاعات و ارتباطات در گسترش تجارت الکترونیک، بهداشت الکترونیک، آموزش الکترونیک، گذران اوقات فراغت، دولت الکترونیک و دادرسی الکترونیک موثر بوده است. جهتتوسعه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در سطوح روستایی ضرورت دارد که زیر ساخت هایی چون زیر ساخت حقوقی، تجاری، فرهنگی، Hمنیتی، فنی و ارتباطی ایجاد شود. اما فناوری اطلاعات و ارتباطات با آسیب های نیز مواجه است که شامل شکاف دیجیتالی)شکاف بین شهر و روستا، شکاف دسترسی بین فقرا و ثروتمندان و شکاف دسترسی بین زنان و مردان،کودکان و سالمندان و جوانان( ، پر هزینه بودن توسعه آن، و افزایش مهاجرت می توان نام برد.

توسعه روستایی، ICT ، روستای الکترونیک، مشارکت