مصطفی کیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین،دانشگاه ارومیه
سلیمان کیانی ده کیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین،دانشگاه ارومیه
میرنجف موسوی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه ارومیه
اسحاق جلالیان - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

یکی از مسائلی که اغلب کشورها و به ویژه کشورهای در حال توسعه با آن روبه رو هستند نابرابری های منطقه ای و عدم تعادل در توزیع و برخورداری از منابع است. این عدم توازن در بین مناطق در جریان توسعه، موجب ایجاد شکاف و تشدید نابرابری منطقه ای می شود کهخود مانعی در مسیر توسعه است. براین اساس، مطالعه نابرابری های اقتصادی، اجتماعی، آموزشی و رفاه منطقه ای و استانی، یکی از اقداماتضروری و پایه ای برای برنامه ریزی و اصلاحات در جهت تامین رشد اقتصادی همراه با عدالت اجتماعی و اصلاح آرایش فضایی اقتصاد ملی و منطقه ای می باشد.از این رو این مقاله با هدف بررسی وضعیت نابرابری های منطقه ای به مقایسه تطبیقی این نابرابری ها در دو استاناصفهان و چهارمحال و بختیاری و تحلیل علل شکل گیری این نابرابری ها در سطح منطقه می پردازد.در همین راستا 30 شاخص در زمینه های جمعیتی،اقتصادی،اجتماعی،بهداشتی و زیربنایی انتخاب شده و به کمک یک آزمون ناپارامتری آماری یعنی آزمون t-testمستقل independent samples test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان می دهد میانگین شاخص های استان اصفهان 42.91 میانگین شاخص های استان چهارمحال و بختیاری 34.80 است که این خود نشان از وضعیت بهتر استان اصفهان در برخورداری از شاخص های توسعه است.بطور کلی اختلاف میانگین 8.1 نشان از وجود نابرابری بین این دو استان است

نابرابری منطقه ای ، توسعه منطقه ای،آزمون های ناپارامتری، استان اصفهان، استان چهارمحال و بختیاری