فروزان آتش زاده شوریده - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی- دانشکده پرستاری و مامایی- دانشجوی دکترای پرستاری- مربی
طاهره اشک تراب - دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی- دانشکده پرستاری و مامایی- دانشیار.

مقدمه: فرآیند پرستاری، روشی سیستماتیک و پویا است که کاربرد آن به ارتقاء کیفی مراقبت از بیمار کمک می کند. مروری بر متون مختلف و مرتبط، نشان می دهد اجرای فرآیند پرستاری نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای جهان با چالش های بسیاری روبه رو است. به کارگیری فرآیند پرستاری مستلزم درک عوامل مؤثر بر اجرای آن از دیدگاه پرستاران و چگونگی تأثیر آن است. هدف از این مطالعه کشف عوامل مؤثر بر اجرای فرآیند پرستاری توسط پرستاران است.مواد و روش ها: در این مطالعه کیفی، از رویکرد نظریه پایه برای کشف دیدگاه پرستاران درمورد اجرای فرآیند پرستاری استفاده شد. به این منظور 18 پرستار بالینی، 12 مربی پرستاری 6 مدیر پرستاری در مصاحبه های نیمه ساختار یافته شرکت نمودند و داده ها به طور هم زمان از طریق مقایسه مداوم تحلیل شد.نتایج: عامل فردی- مدیریتی به عنوان متغیر اصلی این پژوهش نمایان شد. این عامل بدین معناست که باید مجموع های از عوامل فردی و مدیریتی مهیا گردند تا به پرستاران در به کارگیری فرآیند پرستاری به منظور ارتقاء کیفیت مراقبت ها، کمک کنند. این متغیر شامل دو کد محوری فردی و مدیریتی است. در سطح فردی سه طبقه (آگاهی، نگرش و مهارت) و در سطح مدیریتی پنج طبقه (نظارت، نیروی انسانی کافی، تشویق و تنبیه، ابزار و شرایط مناسب و مشارکت گروهی) در نظر گرفته شد. نتیجه گیری: عوامل مؤثر بر اجرای فرآیند پرستاری توسط پرستاران، متنوع و پیچیده بوده و مربوط به عوامل فردی و مدیریتی است. بنابراین، مدیران پرستاری و مسئولین آموزش پرستاری باید تلاش کنند تا موانع موجود را رفع نموده و تسهیلاتی برای ارتقای اجرای فرآیند پرستاری و افزایش ارائه خدمات با کیفیت مبتنی بر فرآیند پرستاری را فراهم نمایند.

پرستار ، فرآیند پرستاری، نظریه پایه، پژوهش کیفی