رحمان رحیمی - دانشگاه کردستان- گروه فیزیولوژی ورزشی- دانشجویی دکتری فیزیولوژی ورزشی
حسین شرفی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی- عضو هیئت علمی

مقدمه: رادیکال های آزاد و گونه فعال اکسیژن در نتیجه متابولیسم طبیعی در سلول ها به طور مداوم تولید می شوند و تحت شرایط استرس سایکولوژیکی و جسمی افزایش می یابند. ( استرس اکسیداتیو) شرایطی است که در آن تولید گونه فعال اکسیژن فراتر از ظرفیت سیستم آنتی اکسیدانی به منظور خنثی سازی این پراکسیدان ها باشد. در این شرایط پروتئین ها، لیپیدها و اسیدهای نوکلییک آسیب می بینند. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی اثر یک وهله فعالیت مقاومتی با شدت 80 % یک تکرار بیشینه، بر بیومارکر آسیب اکسیداتیو DNA و (8- هیدروکسی- 2- دی اکسی گوانوزین) می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی 9 ورزشکار پرورش اندام و 9 فرد غیر ورزشکار به صورت تصادفی انتخاب شدند. همه آزمودنی ها یک وهله فعالیت مقاومتی شامل 4 ست پرس سینه، پا، سر شانه، جلو بازو و لت را با شدت 80 % یک تکرار بیشینه انجام دادند. نمونه گیری خون قبل و بلافاصله پس از فعالیت مقاومتی و نمونه های ادرار قبل، بلافاصله، 3 ساعت و 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی در هر دو گروه جمع آوری گردید و جهت تعیین غلظت لاکتات OHdG-8 استفاده شد. نتایج: غلظت OHdG-8 ادراری، بیومارکر آسیب اکسیداتیو DNA بلافاصله و 24 ساعت پس از فعالیت مقاومتی در ورزشکاران به طور معناداری پایین تر از غیر ورزشکاران بود (p<0/05). نتایج درون گروهی نشان داد که غلظت OHdG-8 ادرار غیرورزشکاران بلافاصله، 3 ساعت و 24 ساعت بعد از فعالیت مقاومتی شدید نسب تبه قبل از فعالیت به طور معناداری بالا تر بود (p<0/05) اما در ورزشکاران پرورش اندام فقط 24 ساعت پس از فعالیت مقاومتی افزایش معنادار در غلظت OHdG-8 ادرار مشاهده شد (p<0/05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آسیب اکسیداتیو DNA در ورزشکاران پرورش اندام نسب تبه غیرورزشکاران کمتر می باشد. این امر ممکن است به دلیل سابقه تمرینات منظم مقاومتی در ورزشکاران پرورش اندام باشد و امکان دارد که ظرفیت آنت یاکسیدانی در ورزشکاران به دلیل تمرینات منظم ورزشی تقویت شده باشد.

فعالیت مقاومتی، 8 - هیدروکسی - 2 - دزوکسی گوانوزین، ورزشکاران پرورش اندام