مقایسه سطح سرمی اهن،فریتین و TIBC در کودکان 9-59 ماهه تب دار با کودکان تب تشنجی

مقدمه: در صد بسیار کمی از تب ها باعث تشنج شده و تغییرات مقادیر برخی از مواد موجود در خون نیز می تواند باعث تشدید یا کاهش بروز تشنج شود. هدف از این مطالعه مقایسه سطح سرمی آهن و فزیتین در بین کودکان تب تشنجی و تب دار بدون تشنج می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش بر روی 485 بیمار 9 تا 59 ماهه تب دار مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع)شاهرود در سال 90 انجام شده است. در این مطالعه بیماران به دو گروه مورد (کودکان تب تشنجی) در گروه شاهد (کودکان فقط تب دار) تقسیم شده و پس از انجام اقدامات اولیه، تثبیت علائم حیاتی، کنترل تشنج و تب، خون وریدی از همه آنها گرفته شده و اهن سرم ، ظرفیت اتصال اهن تام TIBC و فریتین با روش استاندارد اندازه گیری شده است. نتایج: در این مطالعه، 165 کودک در گروه کودکان تب تشنجی و 320 کودک در گروه شاهد قرار گرفتند.از این بیماران ،49/1% در گروه مورد و 51/6% در گروه شاهد مذکر بودند. میانگین سنی کودکان 14/4 ± 32/1 ماه در گروه مورد و 15/4 ± 34/2 ماه در گروه شاهد بود. میانگین زمان تب در کودکان گروه مورد 1/2 ± 3/2 روز و گروه شاهد 1/2 ± 4/0 روز بود. میانگین مدت زمان تشنج 0/7 ± 1/2 دقیقه و میانگین دفعات تشنج 1/3 ± 1/0 مرتبه به دست امد. نتایج این پژوهش نشان داد که مقادیر اهن ( p<0/003) فریتین ( p<0/008) و TIBC ا(p<0/001) به طور معنا داری در گروه مورد بیشتر از شاهد بود. همچنین این مطالعه نشان داد که انواع درجات انمی در گروه شاهد 38/7% بیشتر از گروه شاهد 29/1% بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سطح المان های اهن در کودکان دچار تب و تشنج بالاتر از کودکان بدون تشنج بوده و به نظر می رسد سطوح پایین تر آهن می تواند نقش محافظتی در پیشگیری از تب تشنج داشته باشد.

Keywords:

تب تشنج , اهن سرم , فریتین , تب