تاثیر بتا استرادیول برنسبت Bcl2/BAX نورون های هیپوکمپ موش های صحرایی متعاقب القای فشار روانی پس از سانحه ( PTSD)

مقدمه: فشار روانی پس از سانحه (PTSD) نوعی اختلال روانی است که در پی مواجهه با سوانح شدید بروز می کند. در PTSD حجم هیپوکمپ متناسب با شدت بیماری، کاهش پیدا می کند. هدف مطالعه القای PTSD و ارزیابی شاخص های اپوپتوزی و ضد اپوپتوزی در هیپوکمپ و متعاقب ان بررسی آثار تزریق مکرر بتااسترادیول بر شاخص های مذکور می باشد. مواد و روش ها: از مدل SPS برای القای بیماری استفاده شد. به این ترتیب که موش های صحرایی نر نژاد ویستار دو ساعت در مقید کننده نگهداری شده و سپس 20 دقیقه جهت شنای اجباری در آن قرار گرفتند. 15 دقیقه بعد با اتر بی هوش شدند. یک روز بعد حیوانات در دستگاه ترس شرطی قرار گرفته و شوک الکتریکی دریافت کردند. هفت روز بعد حیوانات بدون دریافت شوک مجدداً در دستگاه قرار گرفتند و میزان بی حرکتی آنها سنجیده شد. آزمون رفتاری دوم، چهار روز بعد صورت گرفت. تزریق B-استرادیول ( دوز μg/kg45 ) یا روغن کنجد بلافاصله پس از شوک و در طول یک هفته روزانه یک بار صورت گرفت. سطوح پروتئین های Bc12 و BAX هیپوکمپ با روش ایمونوهیستوشیمی بررسی شد. نتایج: ترس شرطی شده در گروه بیمار در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی داری تشدید یافت. تزریق زیرجلدی B-استرادیول پاسخ های رفتاری ناشی از القای (PTSD) را به طور معنی داری کاهش داد در گروه بیمار، نسبت Bcl-2/Bax در هیپوکامپ به طور معنی داری کاهش یافت. این اثر در گروه تیمار شده با B-استرادیول به طور معنی داری معکوس شد. نتیجه گیری: B-استرادیول ( دوز μg/kg45) با افزودن نسبت Bcl-2/Bax در هیپوکامپ می تواند از اپوپتوز القا شده توسط مدل SPS جلوگیری کند.

Keywords:

فشار روانی پس از سانحه , اپوپتوز , β_استرادیول , هیپوکمپ