تاثیرآموزش گروهی شناختی ـ رفتاری براسترس بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

هدف اصلی این پژوهش تعیین تاثیر اموزش گروهی به شیوه شناختی ـ رفتاری براسترس بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس MS و هدف فرعی آن تعیین نقش تعدیل کنندگی ویژگیهای جمعیت شناختی برمیزان استرس ازمودنی ها بود ازبین جامعه اماری که کلیه بیماران مولتیپل اسکلروزیس عضو انجمن ام . اس اصفهان بودند 60نفر بطور تصادفی انتخاب شدند و ازبین آنان 30نفر که بالاترین نمره استرس را داشتند بطور تصادفی به دوگروه 15نفره تقسیم شدند گروه ازمایش تحت اموزش گروهی به شیوه شناختی ـ رفتاری در9 جلسه هفتگی قرارگرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند ابزار پژوهش دوپرسشنامه نشانه های فشاررونی کوپر 1983 و پرسشنامه محقق ساخته عومل تنش زای شایع دربیماران ام . اس بود که هردوپرسشنامه دردومرحله پیش ازمون و پس ازمون برای جمع اوری داده ها درمورد هردوگروه ازمودنی اجرا گردید نتایج تحلیل کوواریانس درپرسشنامه کوپر نشان داد که اموزش گروهی شناختی ـ رفتاری موجب کاهش معنادار درمیزان استرس گروه ازمایش نسبت به گروه گواه شده است P<0/05 اما نتایج تحلیل کوواریانس پرسشنامه عوامل استرس زای شایع بیماران ام . اس درکاهش شدت عوامل تنش زای دوگروه تفاوت معناداری را نشان نداد

Keywords:

استرس , بیماری مولتیپل اسکلروزیسMS , آموزش گروهی , درمان شناختی ـ رفتاری