مقایسه شبکه عصبی خود بازگشتی المن و شبکه عصبی پرسپترون سه لایه به منظور پیشبینی نوسانات سطح قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع

یکی از عوارض خطرناک بیماری دیابت نوع یک افزایش و یا کاهش ناگهانی سطح غلظت قند خون می باشد که باعث بروز خطراتی چون اغما و بیهوشی خواهد ش د. بنابراین استفاده از روشی مناسب به منظور پیش بینی و در نهایت پی ش گیری از این عوارض گام مهمی درجهت کنترل بهینه بیماری محسوب م ی شود. به همین منظور در این مقاله سعی شده است تا به مقایسه شبک ههای عصبی خودبازگشتی و شبکه عصبی پرسپترون سه لایه در فرایند پیشبینی نوسانات سطح غلظت قند خون بیماران مبتلا به دیابت نو ع ۱ پرداخته شو د. داده های پزشکی مورد استفاده در این مقاله مربوط به ۳ بیمار زن ایرانی مبتلا به دیابت نوع یک است که شامل الگوهایی چون نوع و دز انسولین تز ریقی، فاصله زمانی بین ساعات ثبت سطح غلظت قند خون و نیز سطح غلظت قند خون در ابتدای بازه زمانی م یباشد. در پایان تحقیق با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که شبکه های عصبی خودبازگشتی با کاهش تقریباً ۲۰ درصدی خطای پیش بینی نسبت به دیگر روشهای متداول و از جمله شبک ه عصبی پرسپترون سه لایه، م ی توانند به عنوان مدلی مناسب به منظور پی شبینی نوسانات سطح غلظت قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک تلقی گردد.

Keywords:

دیابت , پیش بینی نوسانات سطح غلظت قند خون , شبکه عصبی خودبازگشتی , شبکه عصبی پرسپترون شود