نعیمه امین نیا - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)
اصغر آقایی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)
حسین مولوی - دانشگاه اصفهان
محمدرضا نجفی - دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

این پژوهش با هدف تعیین تأثیر درمان شناختی گروهی برنشانه های بیخوابی مزمن در زنان مبتلا به بیخوابی مزمن اجرا شد . پژوهش از نوع نیمه آزمایشی (اندازه گیری تکرار شده ) و جامع ه آماری آن زنان مراجعه کننده به مطب های متخصصان مغز و اعصاب بودند که از بین آنها، 18 نفر، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (درمان شناختی گروهی) و گواه (درمان دارویی) قرار گرفتند . همهشرکت کنندگان داروی خواب آور (بنزودیازپین ها) مصرف می کردند. ابزار سنجش پرسشنامه محقق ساخته نشانه های بیخوابی مزمن بود. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد درمان شناختی گروهی بر کاهش نشان ه های بیخوابی مزمن به طور معناداری مؤثر استP<0/01

درمان شناختی، درمان گروهی، بیخوابی مزمن