تأثیر نقشه های شناختی در بازآفرینی الگوهای ذهنی از محیط

پژوهش حاضر باهدف اینکه چگونه افراد اطلاعاتی را که درمحیط پیرامون خود بدست آورده اند برای مسیریابی مورد استفاده قرارمیدهند اجرا شد روش پژوهش کیفی بود و جامعه اماری آن همه افرادساکن درمحله سنگ سیاه شیراز و نیز دانشجویان دانشگاه شیراز بودند که با این محله اشنایی نداشتند درهردوگروه میانگین سن 20سال بود نمونه پژوهش شامل 40 نفر بود که ازطریق نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند محیط ازمایش بافت تاریخی محله سنگ سیاه درشیراز بود ابزار سنجش شامل کشیدن نقشه های طرح گونه کروکی ازمحیط ازمایش بود داده ها ازطریق بررسی نقشه های طرح گونه افراد ازسه دیدگاه گرداوری و تحلیل گردید یافته اصلی ا ین بود که دانش افراد درمورد فضاهای که با آن درارتباط هستند شیبه نقشه است و نقشه های شناختی که افراد ازمحیط پیرامون درذهن دارند به فرایند مسیریابی کمک می کنند