مصطفی عطاردی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز
حسین کارشکی - استادیار روانشناسی تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد

این پژوهش با هدف بررسی نقش ابعاد کمال گرایی وجهت گیری هدف در پیش بینی خودتنظیمی دانشجویان اجرا شد . جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانشجویان دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 90 1389 بود. نمونه این پژوهش 315 دانشجو143 پسر و 172 دختر ) بودند که از میان دانشجویان دانشگاه ) شیراز به روش نمون هگیری خوشه ای چندمرحل ه ای انتخاب شده بودند. ابزارهای مورد استفاده عبارت بودند از پرسشنام هجهت گیری هدف میدگلی ( 1998 )، پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد 1995 ) و پرسشنامه کمال گرایی هیل ( 2004 ). برای تجزیه و ) تحلیل نتایج از روش های آماری همبستگی، آزمون تی ، ویژ هگروههای مستقل و رگرسیون مورد استفاده قرار گرفت . نتایج نشان داد که از بین ابعاد کمال گرایی، فقط کمال گرایی سازگارانه به طور معناداری قادر به پیش بینی خودتنظیمی می باشدP<0/0001و هیچ یک از ابعاد جه تگیری هدف به طور معناداری قادر به پی ش بینی خودتنظیمی شرک ت کنندگان این پژوهش نبود. این نتایج ت أثیر باورها را بر فر ایند های شناختیهمچون خودتنظیمی نشان می دهد

خودتنظیمی، کمال گرایی، جهت گیری هدف، دانشجویان