اثربخشی آموزش شادمانی به روش شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زناشویی مردان و زنان متأهل

هدفاین پژوهش بررسی تاثیر آموزش شادمانی به روش شناختی رفتاری بر کیفیت زندگی زناشویی مردان و زنان متأهل شهر اصفهان بود . روش پژوهش نیمهتجربی و از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه است. جامعه آماریپ ژوهش همه افراد مت أهل مراجعهکننده به مراکز خدمات روان شناختی و مشاور ه شهر اصفهان در تابستان سال 1389 بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود. از میان مراکز مشاوره شهر اصفهان یک مرکز انتخاب شد و32 نفر از افراد مراجعهکننده به این مرکز به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و در گروههای آزمایش و گواه قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش در 6جلسه آموزش شادمانی شرکت کردند . از هر دو گروه پیشآزمون و پسآزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش پرسشنام ه کیفیت اد راک شده از ابعاد روابط زناشویی (فلچر، سیمپسون و توماس، 2000 ) بود. نتایج تحلیلکوواریانس نشان داد که این نوع آموزش شادمانی بر کیفیت زندگی زناشویی بهصورت کلی و بر زیرمقیاس های رضایت از رابطه نزدیک، صمیمیت، شور و هیجان جنسی، رضایت زناشویی و عشق مؤثر استP<0/05 ولی بر حیطه های تعهد و اعتماد تأثیر معناداری نداشت. از آموزش شادمانی به عنوان یکی از راههای افزایش کیفیت زندگی زناشویی و جلوگیری از وقوع طلاق میتوان استفاده کرد.

Keywords:

آموزش شاد مانی , رویکرد شناختی رفتاری , کیفیت زندگی زناشویی