اثربخشی آموزش گروهی مهارت های اجتماعی برمیزان توانایی و مشکلات رفتاری دختران نوجوان شاهد و ایثارگر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر میزان توانایی و مشکلات رفتاری فرزندان نوجوان دختر شاهد و ایثارگر شهر اصفهان بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و جامعه آماری دربرگیرنده فرزندان شاهد وایثارگر 16 13 ساله شهر اصفهان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند. بدین ترتیب که از نواحی پنجگان ه آموزش و پرورش، ناحیه پنج و از 26 دبیرستان دخترانه این ناحی ه26 فرزند شاهد و ایثارگر ب هصورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار انداز ه گیری در این پژوهش پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه توانای ی ها ومشکلاتSDQ بود. یافته ها از طریق تحلیل کوواریانس چندمتغیریMANCOVA و با نرم افزارSPSS16 تحلیل شداین پژوهش بیانگر اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود میزان توانایی و کاهش مشکلات فرزندان دختران نوجوان شاهد و ایثارگر بوده است

Keywords:

آموزش مهارت های اجتماعی , توانایی , مشکلات رفتاری , فرزندان دختر خانواده های شاهد و ایثارگر