تأثیر آموزش بازی گروهی بر رفتار سازشی دختران و پسران کم توان ذهنی آموز شپذیر

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر آموزش بازی گروهی بر رفتار سازشی پسران و دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر است . روش پژوهش نیمه تجربی به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری همه دانش آموزان کم توان ذهنی پایه اول، دوم و سوم ابتدایی شهر اصفهان و روش نمون ه گیری، خوشه ای چندمرحله ای تصادفی بود. نمونه این پژوهش 40 کودک کم توان ذهنی بود که به طور تصادفی در دو گروه 20نفری آزمایش ( 10 دختر، 10 پسر ) و گواه ( 10 دختر، 10 پسر ) قرار گرفتند. ابزار پژوهش عبارت از مقیاس رفتار سازشی واینلند (دال، 1965 ) بود. پس از اجرای پیش آزمون بر روی دو گروهگواه و آزمایش، کودکان کم توان ذهنی گروه آموزش 8 جلس ه یک ساعته بازی های گروهی را در مدرسه آموزش دیدند و سپس پس آزمون بر روی هر دو گروه انجام گرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش بازی های گروهی بر رفتار سازشی این کودکان، مؤثر بوده استP<0/0001 ضمن اینکهبین دو گروه دختر و پسر در میانگین نمرات پس آزمون رفتار سازشی مقیاس رفتار سازشی واینلند تفاوت معناداری مشاهده نشد . نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش بازی های گروهی قادر به افزایش رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی است

Keywords:

آموزش بازی گروهی , رفتار سازشی , کم توا نی ذهنی