مهدی محمدی - عضو هیأت علمی دانشکده علوم تربیتی و روا نشناسی دانشگاه شیراز
رحمت اله مرزوقی - عضو هیأت علمی دانشکده علوم تربیتی و روا نشناسی دانشگاه شیراز
رضا ناصری جهرمی - دانشجوی دکتری برنام هریزی درسی دانشگاه شیراز
مریم درفشان - دانشجوی دکتری روا نشناسی تربیتی دانشگاه شیراز

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تدریس مشارکتی بر انسجام گروهی دانشجویان با واسطه نحوه مشارکت آنان در فرایند یاددهی یادگیری بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته مترجمیزبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس و دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، در سال تحصیلی 93 1392 بود. ابزار پژوهش پرسشنامه محیط گروهی (کارون و همکاران،1985 ) و پرسشنامه رویکردهای مشارکت (تریاندیس و همکاران، 1994 ) بود. نتایج نشان داد که تدریس مشارکتی پیش بینی کنندهمثبت و معنی دار انسجام گروهی دانشجویانR2=0/49 P<0/001 و پیش بینی کننده مثبت و معنی دار رویکردهای جمع گرایی و فردگرایی دانشجویان P<0/001 وR2=0/33است.

تدریس مشارکتی، انسجام گروهی، رویکردهای مشارکت، دانشجویان