رضا رضایی - دانشگاه پیام نور فیروزآباد

اهداف تعلیم و تربیت در مدارس، از طریق ارائه دروس مختلف به دانش اموزان تحقق می یابد. تربیت بدنی بخشی از برنامه های اموزش وپرورش است که همانند دروس دیگر سهم قابل توجهی در تربیت و تندرستی نسل جوان دارد. تحقیق حاضر درصدد است تابا توصیف جایگاه درس تربیت بدنی در نظام مدرسه ای و تاثیر آن به ارتقاء معنویت روی دانش اموزان ورزشکار استان فارس در مقطع متوسطه از دیدگاه مسئولین تربیت بدنی مدیران مدارس، معلمین تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی زن و مرد دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار دختر و پسر بتواند تصویری از واقعیت های موجود را نشان دهد و ضمنا با ارائه راه حل ها و پیشنهادهای مطلوب سهمی در بهینه کردن برنامه های موجود داشته باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی است که به شکل میدانی اجرا شده است و جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بهره گرفته است.جامعه آماری این تحقیق شامل مسئولین تربیت بدنی مناطق(59 نفر) مدیران مدارس مقطع متوسطه(973 نفر) معلمین تربیت بدنی(433نفر) معلمین غیر تربیت بدنی(8106 نفر) دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار(269142نفر) نمونه های تحقیق به صورت خوشه ای طبقه ای و با توجه به حجمم نمونه (مسئولین تربیت بدنی 100درصد،مدیران مدارس 5/14 درصد، معلمین تربیت بدنی 11/29 درصد، معلمین غیر تربیت بدنی62/دهم درصد، و دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار 0/04 صدم درصد است.نتایج مهم این تحقیق عبارتند از: کلیه گروه های مورد بررسی(هر سه گروه) اولویت اول مشکلات درس تربیت بدنی را عدم امکانات ورزشی دانسته اند. مسئولین تربیت بدنی (93/09 درصد) و مدیران مدارس(75/58درصد) جایگاه درس تربیت بدنی در نظام مدرسه ای را خیلی خوب ارزیابی نموده اند و معتقدند که درس تربیت بدنی در جایگاه واقعی خود قرار گرفته است.مسئولین تربیت بدنی(95/77 درصد) و مدیران مدرسه(77/76 درصد) معتقدند که درس تربیت بدنی باعث پیشرفت معنویت در دانش آموزان در دانش آموزان گردیده است. نگرش دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار در ارتباط با تاثیر درس تربیت بدنی بر پیشرفت معنویت روی دانش آموزان ورزشکار در سطح 0/01 درصد ارتباط معنی دار است.(p<0/01)

تربیت بدنی، ورزشکار، معنویت، اموزش و پرورش