بررسی اعتدال در بعد تشریع از منظر فردی

میانه روی و دوری ازافراط و تفریط از مسایل مهم و اساسی در هدایت انسانها و اداره کردن کارها می باشد تا جایی که در اندیشه حضرت علی جاده حق و مسیر هدایت برآن پایدار و استوار است و قرآن و سنت پیامبران به آنها سفارش و توصیه می کند.اعتدال و اعتدال گرایی در تمام شئوون انسان کاربرد دارد و در سخنان بزرگان دین و قرآن آمده است. در بعد تکوین جهان آفرینش باهمه اختلافات وتفاوت ها بر اساس اعتدال شکل گرفته تا نظام احسن در پرتو اعتدال به بهترین وجه به حیات خود ادامه دهد. از دیگر سو، خلقت انسان که جزیی از جهان آفرینش است نیز بر اساساعتدال شکل گرفته است.از آنجایی که انسان برای طی مسیرکمال به الگونیاز دارد. الگوی انسان نیز باید از جهت روحی وجسمی باید دارای اعتدال باشد تا بتواند جامعه در سمت وسوی تعالی قرار دهدو انسانها را به صراط مستقیم سوق دهد.لازمه این مطلب آن است که الگوی انسان دارای در بعد فردی و اجتماعی دارای آموزه هایی باشد وخود این مسیر را طی کرده باشد از آنجایی که اسلام دین قیم و معتدلی است در این مقاله به بررسی اعتدال در بعد تشریع از منظر فردی پرداخته شده استتا مشخص شود انسان هایی که روی خط اعتدال حرکت می کنند و از افراط و تفریط و تندروی های بی خردانه و کوتاهی هاو سستی های جاهلانه دوری می کنند، در صراط مستقیم هستند

Keywords:

افراط و تفریط , اعتدال , نهج البلاغه , تشریع