جعفر رنجبرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
امیر حسین مهدیزاده - مدیر گروه دوره کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

یکی از مهمترین عوامل در تغییرات وسیع سازمانی، نیروی انسانی است. لزوم ایجاد سبک مدیریت مشارکتی به منظور بالندگی نیروی انسانی، افزایش بهرهوری و تشویق کارکنان به افزایش مهارت خود در جهت نیل به اهداف سازمانی، میباشد. در این خصوص برتری از آن سازمانهایی است که حاضر به خطرکردن هستند و تصمیمگیری را به پایینترین سطح سازمانی ممکن ارجاع میدهند، بر این اساس با توجه به اهمیت مشارکتدادن کارکنان در بهرهوریشان در این پژوهش سعی بر آن شده تا به بررسیرابطه مدیریت مشارکتی با بهرهوری کارکنان پرداخته شود. تحقیق بر مبنای هدف کاربردی، و بر اساس گردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری (541نفر) کلیه کارکنان و مدیران ستاد سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور بوده و حجم نمونه از روش تصادفی ساده و بر اساس فرمول مورگان تعداد 226نفر ( 75نفر زن و 151نفر مرد) بدست آمده است. جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات دو پرسشنامهی مدیریت مشارکتی و بهرهوری میباشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار و جداول) و پس از تنظیم توصیف دادهها با استفاده از آمار استباطی برای آزمون فرضیهها از آزمون tمستقل، روش همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین عوامل مدیریت مشارکتی و بهرهوری کارکنان وجود دارد.

مدیریت مشارکتی، بهرهوری کارکنان، سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور