سمیه طاطیان - عضو هیأت علمی، گروه ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه پیام نور

با توجه به اهمیت تربیت و اخلاق در اسلام، این تحقیق سعی دارد تا با بررسی رابطه میان مفاهیمتربیتی، دینی و اخلاقی، به جایگاه تربیت اخلاقی در دین اسلام پرداخته و با بررسی اجمالی برخیاحادیت، سخنان اندیشمندان اسلامی، روایات و آیات قرآنی، نقش اسلام را در معرفی و تبیین اصولاخلاقی و تربیتی مورد توجه قرار دهد. به این منظور، پس از بررسی کتابخانه ای و اسنادی برخی متون وکتب اسلامی مرتبط با اخلاق، دین و تربیت اسلامی، با تجزیه و تحلیل آنها، نتیجه گیری نهایی حاصلگردیده است. نتایج این بررسی بیان می دارد که متون و منابع اسلامی از ابتدا بر تربیت تأکید داشته واساساً هدف اسلام چیزی جز تربیت اخلاقی انسان نبوده است. در واقع، تربیت و اخلاق با مفهوم اسلامیآن، احیاگر شخصیت و هویت انسانى و به اوج رساننده کمالات معنوى اوست. در حالى که تعلیم و تربیتجدید و غربی از انسان موجودى بى روح، و بیگانه با خود ساخته است که او را به شئ تبدیل کرده وهمانند ابزار با او رفتار مى کند.

اسلام، تربیت، اخلاق، انسان، قرآن