حمیده لطفی - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا آهنچیان - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
مرتضی کرمی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد

مقالهی حاضر با هدف شناسایی موانع موجود بر سر راه انتقال آموزشها در سازمان انجام شد. یافتههای اینمقاله با استفاده از پژوهشی به دست آمد که با رویکرد کیفی و با روش مطالعه موردی انجام شد. میدان پژوهشدانشگاه فردوسی مشهد در سال 4030بود. برای جمعآوری دادهها، 01تن شامل 40مدیر، 41عضو هیئت علمیو 3تن از کارکنان بهعنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار پژوهش مصاحبه باز بود. یافتهها نشان داد مهمترین موانع موجود بر سر راه انتقال آموزشهای منابع انسانی در دانشگاه، شامل موانع مربوط به طراحی آموزشی ( 5مانع:نیازسنجی نامناسب، مدت زمان دورهها، مدرکگرایی و امتیاز ارتقا در آموزشها، عدم کاربردی بودن آموزشها،ارایه آموزشها بهصورت عمومی) و موانع مربوط به محیط سازمان ( 1مانع: عدم تطابق آموزشها با محیط سازمان،مانع شدن مدیریت مافوق) میباشند. در مجموع میتوان این موانع را در جهت افزایش انتقال آموزش موردنظر قرارداد و با برطرف ساختن آنها، سازمان در تحقق این هدف بهطور موفقیتآمیزی عمل نماید.

بهسازی منابع انسانی، آموزش ضمنخدمت، موانع انتقال آموزش