هادی مصلح - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی دانشگاه اصفهان
مهوش خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی آموزشی دانشگاه اصفهان
معصومه جعفری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه اصفهان

از آنجا که زیربنای علمی جز در سایه آموزش، پژوهش و تحقیق، تحقق نمی یابد، انجام پروژه های تحقیقاتی و بهره گیری از دستاوردهای آن در بخش های مختلف جامعه دارای اهمیت است. دانشگاهها و مؤسسات پژوهشی، نهادهای اصلی در تحقیق و توسعه کشورها به حساب میآیند. در عصر حاضر دانش نظری به جای کالا به فروش می رسد و تجاری سازی نتایج تحقیقات، سیاست اغلب مراکز علمی است. در چنین شرایطی کشورهای در حال توسعه در تلاش هستند تا نقش دانشگاه ها را در توسعه ملی مورد توجه قرار دهند. لذا آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص و انجام پژوهش از وظایف و مسئولیت های خطیر دانشگاهها و مراکز علمی و فرهنگی به حساب می آید. کارشناسان معتقدند دانشجو در دانشگاه فقط نباید درس بخواند؛ او باید بتواند موضوعات درسی را در بطن زمینه های علمی، فرهنگی، حرفه ای، اجتماعی قرار دهد تا بتواند فکر کردن را تمرین کند.این کارکرد دانشگاه زمانی تحقق می یابد که امکان بیان آزاد افکار و بیان نظرات متفاوت و حتی متضاد وجود داشته باشد. اینمقاله درصدد است به بررسی ابعاد ارتباط دانشگاه، پژوهش و نوآوری با جامعه بپردازد؛ و به ارائه راحل هایی برای کاربستدانش های نظری در مرحله عمل بپردازد.

پژوهش، توسعه، نوآوری در جامعه،کارآفرینی، تجاری سازی تحقیقات