محمدرضا فتحی - دانشجوی دکترا برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد خوراسگان اصفهان
سمیرا اسدی - کارشناس مدیریت برنامه ریزی

هدف این پژوهش بررسی شبکه های مجازی و فرصت ها و تهدیدهای آن بر اساس رویکردهای برنامه درسی(نظریه اجتماعی) می باشد. شبکه های اجتماعی یکی از جدید ترین و پرمخاطب ترین عرصه ها در فضای مجازی هستند که در سال های گذشته به دلیل پاره یی از ناآگاهی ها و بدبینی متعصبانه، نام آنها برای برخی تداعی کننده بی بند و باری بود؛ حال اگر بخواهیم با نگاهی بی طرفانه، کارکردهای آشکار و پنهان این فضاهای اجتماعی را مورد کنکاش و بررسی قرار دهیم، به این باور می رسیم که شبکه های اجتماعی در صورت استفاده ی صحیح نه تنها آسیب زا نیستند بلکه مزایای فراوانی نیز دارند؛ دست کم اینکه مزیت های آن بر آسیب هایش غلبه می کند. تاثیر شبکه های مجازی در برنامه درسی و آموزش آن قدراهمیت است که امروزه یکی از مباحث اصلی برنامه ریزان درسی و متخصصان آموزش و پرورش است. دیدگاه اجتماعی تاکیداولیه خود را بر تجربه اجتماعی قرار می دهد و گاهی اوقات بر انتقال فرهنگی تاکید می ورزد . روش این پژوهش از نوعتوصیفی تحلیلی می باشد. این پژوهش در صدد آن است که با رویکردهای برنامه درسی به پاسخگویی به نیازهای فراگیران واین که چگونه می توان تهدید ها را به فرصت تبدیل کرد؟شبکه های اجتماعی چه تاثیری بر، برنامه درسی دارد؟نقش برنامهدرسی در به کارگیری شبکه های اجتماعی چیست؟چگونه فرصت های شبکه اجتماعی در راستای توسعه برنامه درسی و آموزش و یادگیری افزایش داد؟ درمجموع می توان گفت نقش برنامه درسی بر شبکه های مجازی مسلم است.و شبکه هایاجتماعی برای برنامه درسی یک فرصت محسوب می شود و می تواند برنامه درسی را به اهدافش در آموزش و یادگیری برساند.

شبکه های مجازی، فرصت و تهدید، نظریه انسان گرا