بررسی تاثیر طراحی نرم افزار نوع حالت گرا در خواص کیفی نرم افزار از نظر پنهان سازی اطلاعات

اشیاء با رفتار و خصوصیات جهان را مدل می کنند اما اشیاء جهان واقعی دارای حالت هستند و انتقال حالت دارند.در زبان های برنامه نویسی شیء گرا برای شیء نوع داده حالت تعریف نمی شود و فیلد ها حالت شئ را تعیین می کنند. نوع- حالت گرایی با در نظر گرفتن انواع حالت برای اشیاء، گونه برنامه نویسی جدیدی را معرفی می کند که در آن هر شیء به مانند ماشین حالت می تواند در حالت های تعریف شده به کار رود به طوری که در هر حالت متد ها وخواصی از شیء که در آن مجاز است دسترس پذیر خواهد بود و امکان انتقال حالت با فراخوانی توابع وجود دارد. این تحقیق نشان می دهد که در نوع حالت -گرایی نحوه اتصال میان اشیاء و قراردادهای استفاده از آنها موجب بیشتر شدن مخفی سازی اطلاعات )مخفی سازی فیلد ها و متد ها( نسبت به شی گرایی شده است و همچنین تاثیر این گونه طراحی در کیفیت نرم افزار )عملکرد، قابلیت استفاده، قابلیت استفاده مجدد، قابلیت تعمیر و نگهداری، کارایی و قابلیت حمل( مورد تحلیل قرار گرفته است.