معماری در عصر تغییر اقلیم و ارائه راهکارها بر اساس شاخص ماهانی مطالعه موردی: اقلیم گرم وخشک شهر تهران

شهر و اقلیم، دو سیستم انسان ساخت و طبیعی هستند که تأثیرگذاری تنگاتنگی بر یکدیگر دارند . شکل گیری یک سکونتگاه بیش از هر چیز وابسته به وضعیت اقلیمی آن مکان است و اگر سکونتگاهی شکلگرفته است به این دلیل بوده که مردم توانسته اند خود و فعالیت هایشان را با وضعیت اقلیم آن مکان سازش دهند، اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیط های انسانی است . بنابراینساختمان ها و فضاهای کالبدی باید دارای راه حل های بسیار دقیق و حساب شده در سازگاری با اوضاع اقلیمی باشند. هدف این نوشتار ارائه اصول معماری در عصر تغییر اقلیم است . و ضرورت این امر از آنجاناشی می شود که گرم شدن کره زمین، افزایش یافته است. در این مقاله شهر تهران را که سه عامل جغرافیایی در آب و هوای آن نقش موثری دارد، به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب شده است. این عوامل عبارتند از: رشته کوههای البرز در شمال، وزش بادهای باران زای غربی و دشت کویر در جنوب . تهران ازنظر آب و هوایی، غیر از نواحی کوهستانی شمالی که اندکی مرطوب و معتدل است، کلا گرم و خشک است. در روش تحقیق ، ابتدا مرور منابع، سوابق موضوع و تحقیقات مشابه به صورت کتابخانه ای انجام شد و سپس بر اساس تکنیک تحلیل محتوا، اصول طراحی اقلیمی بیان گردید. تحقیق حاضر با این فرض پیش رفت که اگر طراحی با توجه به تغییرات اقلیمی، برای ساختمان های محیط شهری انجام شود، آنگاه ساختمان ها می توانند انرژی حرارتی موردنیاز خود را از دیگر منابع تجدیدپذیر دریافت نمایند . به منظور آزمون این فرضیه، ابتدا به بررسی تاثیرات اقلیم بر معماری اقلیم گرم و خشک شهر تهران پرداخته شد، و در پایان با ارائه راهکارهای مناسب زمینه سازگاری بیشتر اقلیم و معماری را در این شهرفراهم می آوریم

Keywords:

آسایش , دما , رطوبت , بارندگی , باد