غلام سرورگرگیچ - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی گردشگری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان،ایران
محمودرضا انوری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد زاهدان،دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیاو برنامه ریزی شهری ،زاهدان ،ایران
محمدرضا اکبری نوده - کارشناس ارشد زمین شناسی،آب منطقه ای سیستان وبلوچستان،زاهدان،ایران
وحید عسکری نژاد - کارشناس ارشد مهندسی آب ،سازمان مدیریت منابع آب،تهران،ایران

طی سالیان سال صنعت گردشگری تقریبا بدون هیچ زحمت و دردسری رشد کرد و اکنون با سهم 01 درصدی از تولید ناخالص داخلی جهان به عنوان یک صنعت مهم اقتصادی به راه خود ادامه میدهد. در این رشد عوامل متعددی از جملهجاذبهها، امکانات، زیرساختها، مدیریت سیستم و غیره موثر هستند. در کنار اثرات مثبت توسعه گردشگری، اثرات منفیای در ابعاد مختلف از جمله بعد زیستمحیطی وجود دارد که باید به آن توجه شود. با در نظر گرفتن اهمیت موضوع، هدف پژوهشارزیابی اثرات زیستمحیطی توسعه گردشگری تفرجگاههای پیرامون شهرستان چابهار است. بدین معنی که اگر در آیندهنزدیک گردشگری در منطقه مورد مطالعه توسعه یابد چه اثرات زیستمحیطی بر منطقه میگذارد. نوع پژوهش براساس ماهیت کاربردی و براساس روش تحقیق توصیفی تحلیل است. از ابزار پرسشنامه برای نظرسنجی پیمایشی استفاده شده است. نتایج -تحقیق حاکی از آن است اگر چه در بعضی پارامترها، گردشگری میتواند اثرات منفی بر منطقه داشته باشد، ولی به طور کلی اثرات مثبت خیلی زیادی بر روی منطقه دارد. به اعتقاد کارشناسان، گردشگری یک فرصت خوب برای توسعه منطقه البته با برنامهریزی راهبردی و درنظر گرفتن شرایط بومی منطقه است. نتایج بررسی سوالات و فرضیات پژوهش نشان میدهدگردشگری تنها در چند مورد از جمله توپوگرافی، کاربری اراضی )در مرحله اجرا پروژه(، و تا حدودی بر منابع آبهای زیرزمینی منطقه تاثیر منفی دارد. در حالی که در اکثر پارامترهای مورد بررسی اثرات مثبت خواهد داشت. در نهایت برای توسعه گردشگری منطقه با کمترین اثرات منفی پیشنهاد میشود تا برنامه راهبردی برای هر منطقه با توجه به شرایط بومی منطقه و با مشارکت بومیان منطقه تهیه شود.

اثرات زیست محیطی، توسعه،گردشگری، تفرجگاهها، شهرستان چابهار