سیدعلی حسن رضوی کیا - دانشجوی دکترا - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، یاسوج، ایران
مسعود راهبری سی سخت - دکترا مهندسی شیمی گروه - مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، یاسوج، ایران
رضا معین زاده - دانشجوی دکترا - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، یاسوج، ایران
سیدمحمد فقیه - دانشجوی دکترا - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران

دراین مقاله سنتز پلییورتان موردنظر به روش پلیمریزاسیون مرحلهای در دو مرحله انجام شد.ابتدا پیشپلیمر پلیلاکتیک اسیدهیدروکسیله با جرم مولکولی پایین که قبلاً توسط پلیمریزاسیون کندانسیونی لاکتیک اسید سنتز شده بود،تهیه شد. در مرحله اولسنتز، زنجیرهای این پیشپلیمر توسط دی ایزوسیانات HDI به یکدیگر متصل شدند، سپس در مرحله دوم سنتز،با استفاده از 1و 4 بوتان دی ال )به عنوان زنجیر افزاینده( پلییورتان با جرم مولکولی بالا تهیه شد. این کار با چهار نسبت مولی متفاوت از مواد - اولیه انجام شد، سپس به کمک آزمونهای , FTIR, GPC, DTG, TGA, DSC, خواص فیزیکی و رئولوژیکی پلییورتانهابررسی و تأثیر پارامتر نسبت مولی بر روی خواص آنها ارزیابی شد. نتایج این پژوهش نشان داد پیوندهای هیدروژنی قوی بین بخشهای سخت پلییورتانهای بدست آمده از دی ایزوسیاناتهای آلیفاتیک وجود دارد

خواص رئولوژیکی،پلییورتان،پلیلاکتیک اسید، پلیمریزاسیون