بررسی اخلاق زیست محیطی درتهران و تدوین راهکارهای مدیریتی برای ارتقاء آن

مسائل محیط زیستی علاوه بر بحث های فنی، نیازمند رویکرد های جامعه شناختی ،اخلاقی وفلسفی می باشد. اخلاق زیست محیطی شاخه ای از اخلاق کاربردی است . آنچه مستقیما مورد توجه اخلاق محیطزیست است بررسی چگونگی رابطه عوامل انسانی آگاه و خود مختار ، با ضروریات موجود در محیط زیست است. اخلاق محیط زیست نه تنها به محیط طبیعی بلکه به محیط شهری نیز توجه دارد.اخلاق زیست محیطی شاخه نسبتاٌ جدیدی از مبحث اخلاق فلسفی است ودر خصوص روابط اخلاقی بین انسانها ودنیای پیرامون آنها به بحث وگفتگو می پردازد.این مقاله به بررسی وضعیت اخلاق زیستمحیطی در شهر تهران می پردازد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ، 0521 پرسشنامه حاوی سوالات مختلف در ارتباط با اخلاق زیست محیطی در 2 منطقه جغرافیایی شهر تهران )مرکز -شمال جنوب شرق غرب تهران= هر منطقه 521 نفر (بین شهروندان توزیع گردید. هدف ازتنظیم – - - وتوزیع پرسشنامه، بررسی میزان آگاهی ،معلومات و اندازه گیری رفتار عملکردی افراد نسبت به مباحثزیست محیطی بود .پاسخ های جمع آوری شده پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss ، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله بیانگر آن است که 01 درصد افراد اخلاق زیست محیطی را همان عمل به فرهنگ اسلامیودینی یعنی پاکیزگی می دانند در صورتیکه بیش از 52 درصد افراد نسبت به اخلاق زیست محیطی بی اعتناء هستند . باید اذعان نمود که اخلاق زیست محیطی میتواند تاثیر مثبتی در حل مشکلات زیست محیطی شهر تهران داشته باشد بر پایه نتایج حاصله از این پژوهش راهکارهای مدیریتی مناسبی برای ارتقاء وضع موجود پیشنهاد شده است

Keywords:

اخلاق زیست محیطی , ارزشهای اخلاقی , نظریات شهروندان , پرسشنامه آماری