مرتضی احمدی - دانشجو معلم دانشگاه فرهنگیان شهید آیت نجف آباد اصفهان
حسین نظری - مدرس استاد دانشگاه فرهنگیان نجف آباد

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل مؤثر بر همکاری گروههای یادگیری در مدارس هوشمند و ارائه مدل مطلوب بوده است. تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش را دبیران مدارس متوسطه دوم شهر اصفهان در سال تحصیلی1314 1315 تشکیل داده اند. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که نهایتاً تعداد 363 نفر از دبیران بطور - تصادفی برای تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق سه پرسشنامه محقق ساخته بوده است. 1 پرسشنامه محقق ساخته عوامل مؤثر بر ایجاد همکاری گروههای یادگیری α =0/83 پرسشنامه محقق ساخته انگیزه یادگیری α =0/92 وپرسشنامه محقق ساخته مؤلفه های همکاری گروههای یادگیری α =0/87 نتایج کلی پژوهش نشان داد که از بین عوامل چهارگانه مورد مطالعه ، ضریب تأثیر مستقیم عامل آمادهسازی زمینه 0/692 بیشترین اثر را بر ایجاد همکاری گروههای یادگیری در مدارس هوشمند داشته است. نیز ضریب تأثیر غیر مستقیم عامل یاد شده بر اساس شاخص های بیان اهمیت یادگیری گروهی0/415بیان رهنمودها و راهبردها0/300 بیشترین اثر بوده است. بر اساس نتایج پژوهش، شاخصGFI برابر با 0/95وشاخص AGFIبرابر با 0/91 بوده که حاکی از برازندگی نسبتاً مطلوب مدل می باشد.

همکاری گروه های یادگیری، آمادهسازی زمینه، الگوی فرایند، راهنمایی فرایند، ارزشیابی فرایند، انگیزه یادگیری، مدارس هوشمند