بررسی ساختار روستای ونداده به منظور توسعه پایدار و آمایش سرزمین

توسعه و بالندگی هر جامعهای در نتیجه برنامهریزی توسعه و تدوین استراتژیهای توسعه پایدار است. تحقق توسعه پایدار در هر محیط با نگاهی نظام بند، هماهنگ و چندبعدی به پارامترهای اقتصادی، اجتماعی و بوم شناختی امکان پذیر است که در ایران در چهار بخش تجهیز و مدیریت منابع، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی با چالشهای جدی روبرو است. این نوشتار کوشیده است به تحلیل وضعیت کنونی روستای ونداده از توابع میمه، به منظور رفع کاستیها و کمبودها، به معرفی راهکارهای اثربخش برای توسعه پایدار روستایی بپردازد. نتایج این پژوهش حاکی از آن بوده که، روستا سیستم دفع فاضلاب ندارد. ضوابط ساختمان سازی در روستا رعایت نشده است، بناها در مقابل سیل و زلزله مقاوم نیستند، دامها در نزدیکیواحدهای مسکونی نگهداری میشود و مشکلات زیست محیطی وجود دارد؛ همچنین نرخ بیکاری در روستا بالا است. سطح درآمد و ارزش افزوده منابع معیشتی روستا پایین است، به اشتغال زنان روستایی توجه نشده است، دولت از فعالیتهای زراعی و سرانه پایین زمین کشاورزی آبی در روستا حمایت نکرده، بیکاری باعث مهاجرت مردم بخصوص جوانان از روستاشده است. مشکلات در بخش کشاورزی نیز کم نیست از آنجمله میتوان به کمبود آب کشاورزی، خشک شدن و تخریب زمینهای زراعی، عدم کفایت امکانات حمل و نقل و دولت به فعالیتهای زراعی کشاورزان در روستا توجه نکرده است از سوی دیگر روستا با کمبود وسایل و امکانات تفریحی و فرهنگی روبرو است. با وجود تمامی مشکلات ذکر شده ونداده دارایکتابخانه، مرکز بهداشت، حمام، امامزاده، خانه عالم و تاسیسات و تجهیزات حمل ونقل است

Keywords:

ساختار , توسعه پایدار , آمایش سرزمین , روستای ونداده