بررسی الگوهای توسعه پایداردر راستای شهرسازی سنتی – اسلامی

شهرهای امروز هویت و خوانش اسلامی خود را از دست داده اند. دربسیاری از موارد شاهد الگوبرداری نادرست از فرهنگ غرب می باشیم، احداث شهرهایی که بی اساس و اصول طراحی و ساخته شده اند، به گونه ای که ساکنین آن هیچ گونه تعلق خاطری نسبت به محیط زندگی خویش نداشته و زندگی در آن فقط جنبهی خوابگاهی دارد.شهرسازی بر اساس الگوهای پایداری می تواند پاسخی در حل مشکلات امروزی شهرها باشد، همچنین از اهداف توسعه پایدار می توان دستیابی و تامین نیازهای اساسی شهروندان، بهبود استانداردهای زندگی، حفاظت و مدیریت بهتر اکوسیستم را بیان داشت. کشور ایران دارای پیشینه ای اصیل و تاریخی در معماری اسلامی همراه با هویت دیرینه می باشد، اما امروزه ساخت شهرها براساس هویت و معماری سنتی ایرانی رنگ باخته است. حال اگر تلاش شود در احداث شهرهای جدید از الگوهای توسعه ی پایدار همراه با بهره گیری از معماری کهن و اسلامی استفاده شود، خواهیم توانست به شهرهای ایده آل دست یابیم. در مقاله مذکور سعی برآن است تا با بهره گیری از روش تحلیلی- کتابخانه ایی به ضرورت بهره گیری از مولفه های پایداری در راستای شهرسازی سنتی - اسلامی پرداخته شود و نتایج حاصل از احداث این شهرها با اصول مذکور مورد واکاوی قرارگیرد

Keywords:

توسعه پایدار , شهرسازی , ایرانی , اسلام