ریحانه جعفرنژاد - کارشناسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب،
هاشم بهمن یار - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل،

با پیشرفت روزافزون شهرنشینی، رشد و افزایش جمعیت شهرها و به تبع آن افزایش وسایل نقلیه شاهد معضلات زیست محیطی زیادی هستیم که سبب نابودی گونه های زیستی زیادی درهر سال شده است. طراحی ساختمان سبز، به عنوان فرایندی در افزایش کیفیت ساختمان میباشد. در آن ساختمان ها و مکان قرارگیری آن ها به نحوی از انرژی آب و مصالح استفاده میکنند که کمترین تاثیرات منفی را روی انسان و محیط داشته باشند. در جهت رفع پیامدهای سوء صنعتی و مصرفی عصر حاضر می توان به معماری سبز که برخاسته از توسعه پایدار است روی آورد. استفاده از شیوه هایی چون بامهای سبز، میتواند به کاهش تاثیرات مخرب زیست محیطی ساختمان ها کمک زیادی نماید. با بهره گیری از راهکارهایی چون بامها و دیوارهای سبز میتوان با طراحی در کنار طبیعت به جای مقابله با آن به پایداری هر چه بیشتر معماری و شهر سازی معاصر و رشد و توسعه آن کمک نمود. این نوشتار برآن است تا شاخه ای از معماری سبز تحت عنوان بام سبز را بررسی کند. احداث بامها و دیوارهای سبز اکنون در برنامه ریزی شهری بیشتر کشورهای جهان به صورت یک دستورالعمل اجرایی در ساختمان سازی درآمده است. بنابراین پرداختن به این فناوری میتواند از بزرگترین تحولات مثبت زیست محیطی در شهرها محسوب شود.

بام سبز، معماری پایدار، محیط زیست، باغ بام