بر انگیختن خلاقیت کودکان در فضاهای آموزشی مهد کودک با محوریتزیبایی شناسی فرمی

زیبایی همان برانگیختن حس جذابیت، لذت، جالب بودن در برخورد با یک شی و یک اثر هنری می باشد زیبایی باعث آرامش و شادابی می شود. و یکی از قابلیت های محیط می باشد و درک واقعی آن جز با داشتن مبانی زیبا شناسی میسر نیست، زیرا انسان از کودکی زیبایی خواه است و از زیبایی لذت می برد. رشد کودک در سالهای ابتدایی از عوامل بسیاری تاثیر می پذیرد، از میان آنها خلاقیت،شیوه آموزشی و جنبه عاطفی و شناختی و مسائل تربیتی مورد بررسی قرار گرفته اما به تاثیر کیفیت فضای آموزشی در پرورش خلاقیت کمتر توجه شده است، با توجه به اینکه یکی از روشهای متبلور کردن خلاقیت ایجاد فضای محرک و مستعد و فضای مناسب و زیبا و به طور کلی خلاق است، به وجود آوردن محیط خلاق مهمترین عامل برای عرضه اندیشه بکر و جدید است لذا فضای آموزشی کودک می بایست متناسب با نیازهای کودکان در جهت نیل به رشد جسمی و ذهنی آنان طراحی شود تا بتواند در روند تقویت و رشد خلاقیت وی تاثیر گذار باشد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی سعی شده است به بررسی حس زیباشناسی فرمی در فضای های آموزشی پرداخته شده و در نهایت راهکارهایی ارائه داد تا علاوه بر ایجاد محیطی مطلوب و صمیمی بستری مناسب برای پرورش خلاقیت کودک فراهم آورد .

Keywords:

زیبا شناسی فرمی , فضا , مهد کودک , فضای آموزشی , خلاقیت