حسین ثمره رضایی - دانشجوی فوق لیسانس،کرمان خیابان شهیدرجایی

معماری به مثابه متن سبکی جدید است که تازگی آغاز به کار کرده و مورد نقد و یا تشویق بیشماری قرار گرفته است.تا دهه های اخیر کمتر به مقوله معماری به عنوان نوعی بیانیه فلسفی در خلق مفاهیم و ماهیت فرم و فضا پرداخته شده است. شاید هرگاه واژه ی متن به ذهنمان خطور کند، بی درنگ برایمان نوشتار تداعی شود، هر بنا نیز همانند متن یک کتاب است که بسته به مخاطب خود قابل خوان و بازخوانی می باشد. بر پایه دان نشانه شناسی، هر اثری از جمله یک بنای معماری به مثابه یک متن است که خواندن آن عبارتست از تاویل نشانه های آن توسط کاربر فضا،از این منظر معماری نیز نوعی زبان است و از آنجا که زبان نظامی است از واژه های وابسته بهم، یک اثر معماری همچون متنی است که کلمه های آن احجام،بافت ها و اجزای تشکیل دهنده ی بنا بوده که ضمن وابستیی معنهایی بهه ههم، اغلب از طریق رمزگان های زیبایی شناختی و اجتماعی پیام خود را انتقال می دهند.همچنین قرارگیری این بناهها در شهر، به آن شهر هویت میبخشند که هویت را هم معنا با متن می توان ترجمه کرد. مى توان مسئله هویت را مسئله ى معنا دانست. هر گونه تلاشى بهراى ارایه تعریف از هویت یک مولفه ، پاسخ به معناى آن است. هر وجودى قبل از موجود شدن ، فاقد معناست ؛ اما با شکل گیرى آن، معنایى را به خود اختصاص مى دهد که بر حسب آن هویت مى یابد.این تحقیق با بررسی معماری به عنوان متنی که دارای هویت و معنا می باشد سعی دارد تا با شناخت و اصول طراحی بر این اساس، به الیویی جهت طراحی موزه مطبوعات شهر کرمان بپردازد تها در مقابل تفسیر و تأویلهای مخاطب به عنوان عاملی برای معانی افزوده قرارگیرد.بطور معمول، نیرش به معماری به عنوان یک پدیده طراحی، معلول توجه به عواملی همچون ایده، کاربری، سازه و زیبایی شناسی است که با توجه به این عوامل،دستیابی به الیو طراحی موزه مطبوعات با رویکرد معماری به مثابه متن از نتایج این تحقیق میباشد.

معماری، معماری به مثابه متن، هویت شهری، موزه مطبوعات