بابک راشدی اسکویی - استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین پیشوا

در این نوشتار می کوشیم از طریق بازخوانی یک تجربه ی حرفه ای (طرح پیشنهادی هزار سرای هنر)، نقش معمار را در مورد مداقه قرار دهیم و نشان دهیم که معمار در حالت عام و در مدل کلاسیک و سنتی نقشی مشکل گشا دارد و باید به خواسته ها و نیازهای کارفرما صورتی فیزیکی و کالبدی ببخشد و این در حالی است که می توان نقش جدیدی برای معمارتعریف کرد و این نقش، عامل تعریف کننده ی پروژه است: در این حالت معمار یا برنامه ریز نقش مصلح اجتماعی پیدا می کند و عاملیتش از خالق کالبد به مشکل یاب، ایده پرداز یا تصمیم ساز ارتقا پیدا می کند، با یافتن مشکل/مشکلات شروع می کند و پروژه ای تعریف می کند که ادعا می کند را ه حل آ ن را در اختیار دارد. این مدل که آن را مدل مشکل-محورمی نامیم، مدلی است که عاملیت معمار را از انجام دهنده ی پروژه به تعریف کننده ی پروژه تغییر می دهد

نقش معمار، روند انجام پروژه، مشکل یابی، مشکل گشایی