پیش بینی اثرات سناریو های مدیریت پوشش گیاهی بر خطر فرسایش بادی ( مطالعه موردی : جنوب دشت ورامین)

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,050

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WATERSHED04_010

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1386

Abstract:

ازآنجا که فرسایش بادی یکی از مهمترین معضلات جهت مدیریت منابع طبیعی در جنوب دشت ورامین می باشد، لذا جهت کنترل خطر فرسایش بادی در این منطقه سناریو های مدیریت پوشش گیاهی تدوین شده است . برای این منظور با استفاده از مدل اریفر شدت خطر فرسایش بادی در منطقه مورد مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفته است . اجرای سناریو های مدیریت پوشش گیاهی سبب ایجاد تغییر در تیپ و تراکم پوشش گیاهی در منطقه می گردد . به این ترتیب تغییر در دو لایه اطلاعاتی از عوامل موثر در تعیین شدت خطر فرسایش بادی با استفاده از مدل اریفر در محیط ArcGIS شبیه سازیشده است . سپس برای هر یک از سناریو های مدیریت پوشش گیاهی خطر فرسایش بادی پیش بینی شده است . جهت ارزیابی نتایج اجرای سناریو های مدیریت پوشش گیاهی و معرفی سناریو های برتر مدیریتی، ملاک های اقتصادی و فیزیکی انتخاب گردیده است . برای بررسی ملاک اقتصادی نشانگرهای درآمد ناخالص و هزینه استقرار و برای بررسی ملاک فیزیکی، نشانگر جمع حاصل ضرب های مساحت کلاس های خطر فرسایش بادی در امتیاز کلاس خطر نظیر آن تعریف شده است . با استفاده از روش دلفی برای استخراج نظرات کارشناسی، وزن هر یک از نشانگرهای مورد بررسی تعیین شده سپس با استاندارد نمودن نتایج و روش تصمیم گیری چند معیاره سناریو های برتر معرفی شده اند . در نهایت تاثیر تغییر وزن نشانگرها روی نتایج حاصله نیز بررسی گردیده است . جهت تعیین میزان استواری نتایج حاصله از آنالیز حساسیت استفاده شده است . نتایج حاکی از آن است که برای کنترل شدت فرسایش بادی در جنوب دشت ورامین، سناریو های 16 ، 13 ، 7 و 8 به ترتیب از اولویت زیادتری برخوردار هستند

Keywords:

فرسایش بادی , مدل اریفر , سناریو های مدیریت پوشش گیاهی , تصمیم گیری چند خصوصیتی

Authors

امیر سعدالدین

استاد یار گروه آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

داود اخضری

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه علوم کشاورزی و من