جعفر سیفی جمادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی معماری،دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات اردبیل
مسعود یوسفی تذکر - استادیار،دکتری معماری،هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی،علوم و تحقیقات اردبیل

فرهنگ و هویت فرهنگی،پیوسته با تغییر نیاز بشر، دستخوش تغییر و تحول بوده است، به صورتی که برخی از آثار گذشتگان در طول تاریخ به دلیل سودمندی بهعنوان فرهنگ ماندگار، به نسلهای بعدی منتقل گشته وبرخی فراموش شده است. فرهنگ بومی هر منطقه بنا به تعریف هویت و فرهنگ، که همانا خصوصیات قابل تمیز نسبت به دیگران است؛ در تناوب زمانی به خاطر برآورده کردن نیازهای بشری حتی، در دیگر نقاط جهان نیز به عنوان فرهنگ مورد پسند تلقی شده و قابلیت بهره مندی و بازپروری مجدد را داشته است؛ مولفههای چون) هویت انسان و باورهای او( و)هویت و مکان(، درصورتیکه تحت تاثیر از دست رفتن هویت مکانی در دوران جدید قرار گیرد، برابر با هویتزدایی است؛ و از آنجایی که مکان، تجلی آشکار زیست جهان 1است؛ شناسایی عرفها و هویتهای خرد محلیمیتواند مشکلات معماری امروز جهان را مرتفع سازد.و همچنین حافظهی جمعی 2 مجموعه هنجارهای که در حافظهی تک تک افراد دنیا، بهعنوان هویت جوهری عالم هستند، علیرغم پیشرفتها و فناوریهای نوین و بوجود آمدن سبکهای مختلف هنری و معماری،تنها، آنهایی که به لحاظ شکل و فرم و عملکرد،در صورت سودمند بودن؛ ارزش تبدیل شدن به فرهنگ و هویت جهانی ماندگار را پیدا میکنند و اثری ماندگار میشوند. این آثار از آنجایی که مورد پذیرش همگان است،قابلیت اقتباس و بازپروری مییابند، در غیر اینصورت مانند اکثر آثار گذشتگان از جمله خانهی آبشار که حتی نماد سبک ارگانیک لویدرایت نیز میباشد به لحاظ عدم تامین کنندگی نیاز استفاده کنندگانش و بهخاطر برهم زدن آرامش مالکین آن، اکنون ترک گردیده و قابل استفاده نیست. بنابراین با استفاده از مطالعهی کتابخانهای و تحلیل و تفسیر تاریخی، به طور کلیآثار مخلوق دست بشر که ویژگیهای هویتی یک گروه خاص را یدک میکشد، میتواند ارزشی فراتر از ارزشهای یک قوم رایافته وسایر جوامع مختلف با اقتباس از آن در حفظ و بازپروری آن سهیم میشوند. چرا که به خاطر تامین کردن نیازهای بشر، مبدل به هویت جهان بشری شده و ماندگار میماند

هویت فرهنگی، منظر شهری، معماری ماندگار، زمان و مکان