مدیریت اراضی خندقی از طریق بررسی عوامل موثر و ارائه مدل جهت تعیین پتانسیل رشد طولی خندقها ( مطالعه موردی : حوزه آبخیز حبله رود )

فرسایش خندقی یکی از مخرب ترین و پیچیده ترین انواع فرسایش آبی می باشد . برای مبارزه با این نوع فرسایش در ابتدا باید عوامل موثر در توسعه آن شناخته شوند . لذا این تحقیق، در یکی از زیرحوضههای حوزه آبخیز حبله رود به نام ده نمک در اقلیم خشک ونیمه خشک انجام شد . ابتدا با استفاده از عکسهای هوایی مربوط به سال 3351 ، میزان رشد طولی خندق ها در دوره زمانی 1335 تا 1384 بدست آمد . سپس عوامل موثر در رشد طولی خندقها که برگرفته از سه مدلThompson: ، مدل اول سرویس حفاظت خاک آمریکا و مدل دوم سرویس حفاظت خاک آمریکا بودهاند و شامل عوامل مساحت حوزه آبخیز بالادست خندق، میزان درصد رس، درصد شیب کف خندق، و همچنین عواملی چون درصد نمک - های محلول، میزان درصد سیلت و میزان درصد ماسه در نظر گرفته شدند . در نهایت میزان معنیداری برای هر کدام از عوامل موثر با میزان رشد طولی خندقها در سطح %95 طی دوره زمانی 1335-1384 بررسی شد . نتایج حاصل از انجام مطالعات آماری حاکی از این است که عواملی چون مساحت حوزه آبخیز بالادست خندق با ضریب همبستگی 0/98 ، درصد نمکهای محلول با ضریب همبستگی 0/97 و میزان درصد رس با ضریب همبستگی 0/96 به ترتیب بیشترین معنیداری را در سطح %95 داشتهاند . سپس ارائه مدل با استفاده از عوامل موثر ذکر شده و نرم افزار آماریSPSSاز دو روش Backward و Enter صورت گرفت و پتانسیل رشد طولی خندقها در سالهای آتی از طریق مقایسه مقادیر برآورد شده توسط مدل و مقادیر اندازهگیری شده توسط عکسهای هوایی بررسی شد . در نهایت با توجه به اختلاف دقت 0/001 درصدی بین دو روش Enter و Backward روش Backward پیشنهاد شد

Keywords:

فرسایش خندقی , حوزه آبخیز , عکسهای هوایی