تعیین قابلیت اراضی به منظور مدیریت پایدار خاک ( مطالعه موردی زیر حوضه لیله استان کرمانشاه )

تعیین قابلیت و استعداد اراضی با توجه به میزان تناسب اراضی و خصوصیات آب و هوایی و خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک به عنوان یکی از روشهای دستیابی به کشاورزی پایدار، از جمله مدیریت پایدار خاک است . در این مطالعه بخشی از اراضی شهرستان کرمانشاه به نام منطقه لیله در شمال غربی استان به مساحت ًحدودا 10000 هکتار که در موقیعیت جغرافیایی بین 46 درجه و 25 دقیقه و 27 ثانیه تا 46 درجه و 51 دقیقه و 34 ثانیه طول شرقی و 34 درجه و 42 دقیقه و 29 ثانیه تا 34 درجه و 51 دقیقه و 42 ثانیه عرض شمالی واقع شده است، مورد مطالعه قرار گرفت . به منظور تعیین استعداد قابلیت اراضی با تفسیر عکسهای هوایی و بررسی نقشه های توپوگرافی واحد های فیزیوگرافی تا اجزاء واحد جدا شدند و در هر جزء واحد خاک پس از بررسی و تشریح پروفیلهای خاک، پروفیل شاهد انتخاب شد . در این مطالعه برای تفکیک اجزاء واحد اراضی از روش ژئوپدولوژی استفاده شده است . یر اساس مطالعات انجام شده رژیم های رطوبتی و حرارتی خاک به ترتیب زریک و مزیک تعیین شد . رده بندی خاک بر اساس کلید طبقه بندی(Taxonomy2006 )انجام گردید و دو رده Entisols, Inceptisols در منطقه مورد مطالعه مشاهده شد . استعداد اراضی بر اساس خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و بر اساس راهنمای قابلیت چند منظوره موسسه آب و خاک ( راهنمای (212 مشخص شد . استعداد اراضی بصورت قابلیت استفاده برای جنگل، مرتع، کشت دیم و کشت آبی تعیین گردید . نتیجه مطالعاتاینکه،اجزاء واحد 4-1-1 ، 4-1-2 و R بالاترین قابلیت ( درجه (3 جهت کشت آبیودیم، اجزاء واحد 2-1-1 ، 2-2-1 و 2-2-2 بالاترین قابلیت ( درجه (1 جهت مرتعواجزاء واحد 1-1-1 و 1-2-1 بالاترین قابلیت ( درجه (2 جهت جنگل مناسب بودند .