سعید قاسمی - کارشناس ارشد عمران ژئوتکنیک، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
قادر روحی جناقرد - گروه مهندسی عمران، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی گرمی، ایران
عباسعلی پورمحمد - گروه مهندسی عمران، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی اهر، ایران

سازه های پی بندی به عنوان یک تکیه گاه و حائل اضافی برای فونداسیون یک سازه معرفی شده که نسبت به افزایش عمق یا افزایشمیزان باربری ساختمان از آن استفاده می شود اگر این حالت در مورد یک فونداسیون با قدرت باربری ناکافی انجام می شود پی بندیاصلاحی (ترمیمی) نامیده می شود عمیق کردن یا گسترش دادن فونداسیون به خاطر عمق سازه ی جدید همجوار آن است که آن را پیبندی احتیاطی (پیشگیرانه) می گویند این نوع پی بندی نوع رایج و معمولی آن است اگر چه قدمت پی اصلاحی بیشنر است و اصولاً پیبندی با پی اصلاحی آغاز شده است، در طراحی پی بندی موقعیت و شرایط زمین زیر ساختمان به مطالعه دقیق احتیاج دارد، بیشترالمانهای نامعلوم در سیستم های پی بندی خاک واقع در زیر آن می باشد که بیشتر از ظرفیت سازه های بتنی یا فولادی اهمیت دارد.درزهای مصالح قابل تراکم یا نرم، قلوه سانگ ها، خاکریزی، موقعیت آب زیرزمینی، موقعیت سنگ بستر، ظرفیت باربری مصالح همه تاثیربسزایی در اندازه، عمق و نوع پی بندی دارند. نتایج بدست آمده بیانگر این است که در مورد افزایش طبقات، تقویت فونداسیون به روشمیکروپایل گزینه مناسب بوده و سبب کاهش تنش زیر پی به میزان قابل توجهی می گردد و همچنین مشاهده گردید که در مورد تغییرکاربری ساختمان نیز پی بندی به روش میکروپایل باعث کاهش تنش زیر پی به میزان قابل توجهی می گردد.

فونداسیون، مقاومسازی، زیربنایی، میکروپایل