حمیده علیدادی سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بحران، عضو انجمن پژوهشگران جوان دانشگاه شهید باهنر کرمان
اسداله خواهنده کارنما - استادیار گروه مدیریت و عضو - هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان
مهدی کاظمی - دانشیار گروه مدیریت و عضو - هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

پیامد گسترش شهرنشینی سریع در ایران، پیدایش شهرهای بزرگ و ایجاد مناطق حاشیه نشین با بافت نابسامان و مسکن نابهنجار است. براساس آمار برنامه اسکان بشری سازمان ملل ( 2003 ) از هر سه نفر در جهان یک نفر در خلال 30 سال آینده، زندگی خود را در مناطق حاشیه شهرها و سکونتگاه های غیرقانونی طی می کند. از این رو هم زمان با رشد فیزیکی و اجتماعی شهرها و تبدیل آنها به مراکز نامتجانس اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی میزان آسیب ها و بحران های اجتماعی به ویژه در مناطق مرکزی و حاشیهای شهرهای بزرگ افزایش مییابد. میزان جرایم و آسیب های اجتماعی با درجه و توسعه شهری رابطه دارد و به موازات افزایش جمعیت شهری میزان این آسیبها و بحرانها نیز افزایش مییابد. نتایج نشان می- دهد که اعتیاد، طلاق، کودکان خیابانی، سرقت، مزاحمت خیابانی، وندالیسم و خشونت به عنوان مهمترین آسیبهای اجتماعی شهر بودهاند. به این منظور، از روش تحقیق کتابخانه ای و براساس مستندات و مطالعات گذشته برای انجام پژوهش استفاده شد. بنابراین تحقیق حاضر در پی آن است که بحران های اجتماعی مناطق حاشیه نشین را شناسایی کرده و به منظور مدیریت آنها راهکارهایی ارائه دهد.

بحران، حاشیه نشینی، بحران های اجتماعی