راضیه جامعی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه فیزیولوژی جانوری، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران
عبداله قاسمی پیربلوطی - دانشیار گروه گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد، ایران

هدف: در این مطالعه اثر برگ گیاه لگجی بر میزان گلوکز و چربی های سرم در موش های صحرایی نر دیابتی مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی از نژاد ویستار به طور تصادفی انتخاب شدند و حیوانات به 5 گروه تقسیم شدند، به طوری که در هر گروه 8 سر موش صحرایی قرار گرفتند. نحوه تیمار گروه ها به قرار زیر بود: گروه I (کنترل سالم): موش های صحرایی سالم و غیر دیابتی که در شرایط نوری، آب و غذای یکسان با سایر گروه ها نگهداری شدند. گروه II (کنترل دیابتی): موش های صحرایی که آلوکسان با دوز 120 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه III(گروه دارو): موش های صحرایی دیابتی که روزانه 0/5 سیسی گلی بنکلامید با دوز0/6 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه IV (گروه تیمار1): موش های صحرایی دیابتی که روزانه 0/5 سی سی از عصاره برگ لگجی با دوز200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را به صورت گاواژ دریافت کردند. گروه V (گروه تیمار 1): موش های صحرایی دیابتی که روزانه 0/5 سی سی از عصاره برگ لگجی با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را به صورت گاواژ دریافت کردند. در پایان تیمار از همه موش های صحرایی خون گیری از قلب انجام شد و سرم خون آنها جهت تعیین میزان گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، HDL ، LDL اوره و کراتینین به آزمایشگاه تشخیص طبی منتقل گشت. نتایج: نتایج نشان داد که موش های صحرایی مورد تیمار به طور معنی داری با کاهش گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول، LDL ، اوره، کراتینین و افزایش HDL خون در مقایسه با گروه کنترل دیابتی مواجه شدند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تجویز عصاره هیدروالکلی برگ لگجی سبب کاهش قند و چربی های خون در حیوانات دیابتی می شود و انجام تحقیقات بیشتر از جمله هیستوپاتولوژی ضروری به نظر می رسد.

دیابت، برگ گیاه لگجی، گلوکز، چربی، موش صحرایی