تعیین متغیرهای مکانیابی مراکز آموزش عالی و تحلیل میزان اثرگذاری آن ها مطالعه موردی: شهر بندرعباس

تعیین و توزیع بهینه مراکز خدماتی مسئله ای است که در مورد نهاد دانشگاه به عنوان مرکز پرورش علمی، فکری و فرهنگی از اهمیت بیشتری برخوردار است. هر دانشجو در زمان تحصیل خود شایسته ی ورود به مکانی آرام و فضایی پویا و سرزنده است. لذا توزیع فضاهای آموزشی مستلزمتعیین مکان مناسب و تسهیلات به گونه ای است که همه اقشار جامعه به نحوی مطلوب به آنها دسترسی پیدا کنند. در مکان یابی فضاهای آموزشیبه دلیل اهمیت مجاورت با کاربری های متجانس و عدم مجاورت با کاربری های نامتجانس بایستی به آنها دقت زیادی شود و همچنین توجه به شرایط محیطی و فیزیکی قابل تحمل همانند آسایش، کارآیی، سلامتی و ایمنی ضرورت دارد. این مقاله با جمع آوری و استفاده از اطلاعات کتابخانه ای و همچنین بررسی های میدانی در محدوده ی شهر بندعباس، با شیوه ی توصیفی و تحلیلی به بررسی متغیرهای تاثیرگذار بر روندمکانیابی مراکز آموزش عالی پرداخته است. در ابتدا الزامات بنیادی برای انتخاب محل اینگونه از اماکن مطرح گردیده، سپس متغیرهای مستخرج ازآن ها با ذکر نمونه هایی مورد تحلیل قرار گرفته، و در نهایت با وزن دهی به متغیرها در مدل دراستیک، تاثیرگذارترین پارامترها در مکانیابی مراکز آموزش عالی شهر بندعباس مشخص گردیده اند.

Keywords:

مکانیابی , مراکز آموزش عالی , فضاهای آموزشی , بندرعباس