شهرزاد بدری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
آژنگ بقایی - دکتری معماری، عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
رضا افهمی - دکتری پژوهش هنر، عضو هیات علمی دانشکده هنرومعماری دانشگاه تربیت مدرس تهران

در جامعه ی امروز، طراحی معنایی فراتر از پرداختن به مسائلی همچون، فرم، رنگ و بافت دارد و طراحان می بایست اهمیت بیشتری به مقوله طراحی، به ویژه طراحی های کاربر محور با مخاطب خاص خود بدهند. بر اساس نظریه قابلیت محیط، محیطمی تواند به عنوان قوانینی از قابلیت ها باشد که شرایط رفتارهای گوناگون وتجربیات زیبایی شناختی را برای بشر فراهم سازد. هدف مقاله، بهره برداری از مفهوم قابلیت های محیطی به منظور تعامل میان کودکان و محیط در جهت ارائه راهکار برای طراحی فضاهایی با مخاطب کودک می باشد.برای این منظور به شناخت مفهوم قابلیت های محیطی ،رفتارهای انسانى جامعهموردنظر یعنی کودکان و روانشناسی رشد کودک و خصیصه های رشد در سنین مختلف و چگونگی ارتباط بین او و محیطش و در نتیجه ارائه راهکار برای طراحی فضاهای کودک محور در قالب اینکه نقش قابلیت ها)آفوردنس ها( در فرایند طراحی می تواند در نظر گرفتن فعالیت های ممکن و امکانپذیر کاربر به منظور ارائه ی راه حلی برای محیط باشد، پرداخته شده است

قابلیت آفوردانس ،طراحی، روانشناسی رشد