جمشید سلحشور - استادیار، گروه عمران، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران
مهدی کمری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه عمران، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران

درکشور ما بخش عمده ای از ساختمانهای در حال ساخت از نوع اسکلت بتن آرمه هستند. وصله آرماتورها در سازه های بتن آرمه امری اجتناب ناپذیر است. روشهای مختلفی برای وصله آرماتور ها در ساختمانهای بتن آرمه وجود داردکه رایجترین آنها وصله پوششی می باشدو از طریق اورلپ دو آرماتور در کنار هم صورت می گیرد. تنها ویژگی وصله پوششی سادگی اجرای آن است.اما در عین حال از معایب آن مصرف زیاد میلگرد در محل اتصال،عملکرد مهندسی ضعیف درنقاط حساس و محدودیت آیین نامه ای از لحاظ تراکم و قطر آرماتور می باشد.از آنجایی که فولاد محصول ارزشمندی است لذا مصرف بهینه آن هم موجب حفظ ذخایر آهن و کاهش آلودگی آلودگی ناشی از تولید شده و هم اقتصاد پروژه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.یکی از راهکارهای مصرف بهینه آرماتور در سازه های بتن آرمه استفاده از وصله مکانیکی است.وصله مکانیکی ایراد وصله پوششی از حیث مصرف ، تراکم و قطر آرماتور را ندارد لیکن مساله اصلی در کاربرد آن قیمت نسبتا بالای این اتصال است. این مقاله به مقایسه اقتصادی وصله مکانیکی و پوششی آرماتور های با سایزهای مختلف در دو پروژه تجاری و مسکونی می پردازد.نتایج حاصل حاکی از آن است که در سازه های بتنی سنگین با میلگردهای قطور بکار گرفتن وصله مکانیکی اقتصادی تر است.

ساختمان ، اسکلت بتن آرمه ، آرماتور ، وصله پوششی ، وصله مکانیکی